atışma

şimdiler de hiçbirini hayallerime yakıştıramıyorum, biri hariç... onu da hayal edemiyorum, olmuyor, belki hala arkadaş olarak görüyorumdur onu, ama kendime en yakın onu hissediyoorum şu an...
onun yanında hiç sıkılmayacağımı düşlüyorum, ömür boyu atışmalarla, gülücüklerle dolu bir ilişki...
diyarbakır'a gidiyor bayram sonu (aşiretinin başına geçecek :P), ben de izmir'e... belki gitmeden görürüz birbirimizi son kez... ona sarılıp ağlayasım var, gözyaşlarımı üstüne silmek istiyorum...
çok özliycem keratayı, hiç aklımdan çıkmıycak...